Eén op de tien flessen Franse wijn komt uit de Pays d’Oc. Maar waar ligt het? Of is dat een achterlijke vraag? Nee, kijk maar op de kaart. Zelfs Google Maps weet het niet.
Over 200 meter…
Pays d’Oc is geen departement of streek, maar een verzamelnaam voor wijnen uit Languedoc-Roussillon die volgens de Franse wijnwetten niet ‘voldoen’ aan de criteria voor de Appellation d'Origine Contrôlée (AOC) daar. Niet omdat het minder goede wijnen zijn. Vaak omdat ze gemaakt zijn van allochtone druifjes.
Illegale druiven
Pays d’Oc staat bekend om hun vins de cépage: wijnen van maar één druif. Dat begon met een paar producenten die heil zagen in druivenrassen die er officieel niet thuishoorden, zoals chardonnay. Ze wilden bewijzen dat juist die illegale druiven heel goed in het klimaat pasten. Het resulteerde in prachtige wijnen die op de markt kwamen onder de paraplu van ‘Pays d’Oc’. En waar prijzen voor werden betaald gelijk aan dure Bordeaux.
Topwijnen
Het begon op te vallen dat er in het zuiden topwijnen gemaakt werden zonder AOC-status. Ook viel op dat consumenten graag flessen kopen met de naam van de druif in koeienletters op het etiket. Al snel stapten meer en meer producenten in de regio over op ééndruifswijnen. Van biologische vrijheidsstrijders tot supermarktschuivers. Negen van de tien Franse wijnen met zo’n duidelijke-druif-etiket zijn nu Pays d’Oc IGP.
Dus?
Wat je wilt weten is natuurlijk: kan ik veilig - of beter nog: moet ik altijd - een Pays d’Oc wijn bestellen als ik de kans krijg? Je moet sowieso wat bestellen. Maar om te weten of je een top cépagewijn krijgt of een bulk-Pays d’Oc, moet je eigenlijk de producenten uit je hoofd leren. De prijs kan wel wat verraden soms, maar zelfs dat gaat vaak niet op.
