Soms krijg ik wees-wijnen opgestuurd; wijnen die geen importeurspapa of -mama hebben om voor ze te zorgen. Neem deze lieverd, nazaat van de Commanderie de la Bargemone. Stond, dik ingepakt, samen met zijn broer en zus opeens op mijn stoep. Alleen een kort briefje erbij van de directeur van het coöperatieve weeshuis ergens in de Côteaux d’Aix-en-Provence. ‘Zorg goed voor ze.’
Nu woon ik niet zo ruim, en met die corona lijkt ons huis opeens nog kleiner. Door de constante aanwezigheid van man, kat en kinderen hebben mijn wijndozen bijna geen ruimte meer. Het was hard, maar ik kon er maar één adopteren. Alleen, welke?
Alledrie sportten ze een gezonde zalmroze kleur. In hun paspoorten zag ik dat ze biologisch waren opgevoed, en mengelmoesjes waren van syrah met bijvoorbeeld grenache en cinsault, of carbernet sauvignon en het minder bekende counoise.
Ik kleedde de drieling snel uit en liet ze even een klein beetje opwarmen. In de vrachtwagen waarmee ze gekomen waren, was het denk ik tegen het vriespunt geweest. Vervolgens ontdeed ik ze gezwind en vakkundig van hun kurkjes en proefde ze in rap tempo door. Het is niet leuk, maar je moet geen band kweken als je weet dat er twee sowieso binnen no time weer op straat staan.
De keuze viel op dit exemplaar, door haar mooie eigenschap frisheid en frambozenvulling te combineren. Niet wee, niet te zuur, en met haar vrolijke frambozenfruitkarakter een uitstekende terrasrosé. Of een om altijd thuis achter de hand te hebben. Welkom, La Bargemone!
Voor importeurs: bij interesse kunt u zich melden bij de biologische vader van de drieling: robert.isnard@bargemone.com